Dzień Świętej Łucji to święto światła obchodzone 13 grudnia w Szwecji na pamiątkę jego patronki, świętej Łucji z Syrakuz. Kult Łucji wywodzi się z jej rodzinnych Włoch, a do Szwecji przybył z Niemiec. 13 grudnia to tradycyjna data, gdy należy rozpocząć przygotowania do Bożego Narodzenia. To zwyczaj bardzo popularny w krajach skandynawskich, w Polsce znany na Podhalu.
Nieprzestrzeganie tej daty granicznej, miałoby rzekomo spowodować niezgodę w rodzinie. 13 grudnia o poranku przestaje ubywać dnia. Jest to więc pora, gdy mrok przestaje triumfować nad światłością. Mówi o tym popularne przysłowie: ''święto Łucy, nocy króci''.
Chociaż ta tradycja stopniowo zanika, jeszcze w XX wieku na Podhalu okadzano tej nocy domostwa. Wonne kadziło miało odganiać demony oraz czarownice i zapewniać powodzenie domownikom. Teraz ten rytuał ustąpił miejsca innym zwyczajom adwentowym.
We Włoszech, święto to jest bardzo popularne wśród dzieci, ponieważ właśnie w nocy z 12 grudnia na 13 grudnia święta Łucja przynosi im prezenty. Dzieci oczekują przybycia świętej, zostawiają dla niej na parapecie ciasteczka i wino, zaś dla jej osiołka garstkę słomy i marchewkę. Dzień świętej Łucji również uroczyście obchodzony jest w Syrakuzach, którego święta jest patronką, w którym urodziła się i została ścięta mieczem w wieku 23 lat.
Współcześnie Szwedzi kultywują efektowne obchody dnia świętej Łucji. W tym dniu organizowane są świąteczne procesje. Orszak prowadzi zawsze dziewczyna ubrana w białe szaty, na głowie niesie wieniec ze świecami. Chociaż całe przedsięwzięcie wydaje się nieco ryzykowne, każda młoda dziewczyna marzy o tym, żeby choć raz w życiu wcielić się w rolę świętej Łucji, prowadzącej orszak. W niektórych miejscowościach są organizowane w tym celu specjalne wybory, które mogą przypominać konkursy piękności.
Komentarze
Prześlij komentarz