Podobno wszyscy na co dzie艅 nosimy maski, lecz w trakcie karnawa艂u ta metafora zyskuje szczeg贸lny wymiar. Ju偶 samo s艂owo ''karnawa艂'' wskazuje na to, jaki jest jego kontekst kulturowy, a tropy mamy dwa.
W poszukiwaniu etymologii karnawa艂u musimy cofn膮膰 si臋 a偶 do staro偶ytno艣ci. Pochodzi膰 mo偶e od 艂aci艅skiego ''carne vale'', czyli ''偶egna膰 mi臋so''. Okres zabaw i ob偶arstwa poprzedza艂 od dawien dawna czas postu i odmawiania sobie t艂ustych pokarm贸w. Druga hipoteza kieruje nas w stron臋 艣wi膮tecznych dni sprzed kilku tysi臋cy lat. W antycznej Grecji, a potem w dawnym Rzymie obchodzono huczne 艣wi臋ta ku czci Izydy i Dionizosa.
Towarzyszy艂y tym celebracjom hektolitry wypijanego wina, a wi臋c nic dziwnego, 偶e by艂y to celebracje lubiane. Ten zwyczaj zakorzeni艂 si臋 w艣r贸d ludno艣ci, a p贸藕niej rozprzestrzeni艂 po ca艂ej Europie, tak jak wiele s艂贸w czy idei wielkich imperi贸w.
Do Polski karnawa艂 przyby艂 z W艂och lub Francji, prawdopodobnie w renesansie, po czym zosta艂 dostosowany do lokalnych reali贸w. Przede wszystkim w polskiej tradycji okres mi臋dzy 艣wi臋tem Trzech Kr贸li a rozpoczynaj膮c膮 Wielki Post 艢rod膮 Popielcow膮 nazywano zapustami. Tradycje greckie i rzymskie sta艂y si臋 zwyczajami chrze艣cija艅skimi, dlatego zapustowe szale艅stwo wi膮za艂o si臋 mi臋dzy innymi ze 艣piewaniem kol臋d a偶 do 艣wi臋ta Matki Boskiej Gromnicznej, czyli do pocz膮tku lutego.
Nieod艂膮czn膮 cz臋艣ci膮 karnawa艂u niegdy艣 by艂y pochody organizowane na wsiach i w miastach. W pochodzie takim uczestniczyli ludzie przebrani w charakterystyczne kostiumy, mi臋dzy innymi anio艂a, diab艂a, 艣mierci, kominiarza czy doktora, a tak偶e zwierz臋ta, takie jak konie b膮d藕 kozy, cho膰 bardzo cz臋sto zamiast zwierz膮t wyst臋powali przebrani ludzie. Takim pochodom towarzyszy艂y zazwyczaj instrumenty tradycyjne, mi臋dzy innymi dudy, liry czy mazanki. W niekt贸rych miejscowo艣ciach takie pochody organizowane s膮 po dzi艣 dzie艅. Zwyczaj ten by艂 szczeg贸lnie popularny podczas zapust贸w na Kaszubach.
Jednym ze zwyczaj贸w karnawa艂owych w Polsce jest organizowanie zabaw, na kt贸rych ka偶dy uczestnik powinien posiada膰 odpowiednie przebranie na bal karnawa艂owy. Niegdy艣 w bogato zdobionych salach ratuszowych organizowano wystawne bale, czyli tak zwane reduty i uczty, kt贸rym cz臋sto towarzyszy艂y maski, mniej zamo偶ni mieszczanie i ch艂opi bawili si臋 na domowych pota艅c贸wkach. Obecnie najcz臋艣ciej kultywuje si臋 t臋 tradycj臋 karnawa艂ow膮 g艂贸wnie w艣r贸d dzieci, kt贸re bawi膮 si臋 w szko艂ach i przedszkolach, jednak zdarzaj膮 si臋 r贸wnie偶 zabawy z przebraniami na bal karnawa艂owy dla doros艂ych, cho膰 na tych cz臋艣ciej pojawiaj膮 si臋 maski czy inne akcesoria, zamiast ca艂ych kostium贸w.
Do jednych z najbardziej znanych zwyczaj贸w karnawa艂owych nale偶y kulig. Tradycja ta by艂a g艂贸wnie praktykowana przez szlacht臋, kt贸rej cz艂onkowie umilaj膮c sobie d艂ugie zimowe popo艂udnia w wielkich saniach zaprz臋gni臋tych w konie je藕dzili od dworku do dworku bior膮c udzia艂 w hucznych ucztach. Niekt贸re kuligi potrafi艂y trwa膰 nawet kilka dni!
Zgodnie z tradycj膮 T艂usty Czwartek i Ostatki zamykaj膮 w Polsce czas karnawa艂u. To w艂a艣nie w weekend znajduj膮cy si臋 pomi臋dzy tymi dwoma dniami przypada najwi臋cej zabaw karnawa艂owych. W T艂usty Czwartek wed艂ug zwyczaju objadamy si臋 p膮czkami ze smakowitym nadzieniem. Cukiernicy w naszym kraju przygotowuj膮 ich nawet 7 tysi臋cy ton rocznie. Cho膰 teraz znamy p膮czusie pod postaci膮 s艂odkich bu艂eczek, dawniej by艂y to raczej wyroby z ciasta chlebowego z nadzieniem ze… s艂oniny. Dzisiejsze s艂odkie p膮czki to dziedzictwo XVIII wieku, kiedy to smalec zamieniono na lukier.
Nie tylko w Polsce hucznie obchodzimy karnawa艂, tak偶e inne kraje maj膮 swoje tradycje karnawa艂owe. U naszych zachodnich s膮siad贸w w regionie Nadrenii bardzo popularne s膮 pochody karnawa艂owe. Najs艂ynniejsze z nich odbywaj膮 si臋 w D眉sseldorfie, Kolonii i Mainz, niekt贸re z nich s膮 nawet transmitowane w telewizji.
Komentarze
Prze艣lij komentarz